Kod većine domaćih DSL ISP-ova autentifikacija se vrši korišćenjem upravo ovog protokola a na osnovu username/password kombinacije koja je dodeljena od samog ISP-a. Standardna konfiguracija ISP-a izgleda približno ovako:
xDSL modemi su u suštini veoma jednostavni ethernet bridge-ovi čija je primarna uloga spajanja udaljenih lokacija sa pristupnim uređajima (DSLAM) u centrali telekomunikacionog provajdera. Kako bi lakše upravljali xDSL nalozima i primenom svoje postojeće tehnologije, ISP-ovi često „tuneliraju“ PPP preko ovakvog ethernet linka.
PPPoE ima 2 faze:
- PPPoE discovery
- PPPoE session
U PPPoE discovery fazi korisnikov računar ili modem/ruter otkrivaju MAC adresu pristupnog uređaja voljnog da pruži servis i uspostavlja PPPoE tunel. U drugoj fazi klijent i DSLAM razmenjuju običan PPP saobraćaj između sebe, odnosno po fazama to izgleda ovako:
Objašnjenje:
Klijent prvo broadcast-uje PADI(Pppoe Active Discovery Initiation) paket, kojim se oglašava sa zahtevom za uspostavljanje usluge, a server koji može/hoće da mu pruži traženu uslugu odgovara sa PADO (Pppoe Active Discovery Offer) paketom, koji sadrži ime servera, uslugu koju je PADI paket definisao kao i sve dedatne usluge koje server može da pruži. Klijent bira jedan od servera na osnovu PADO odgovora, i šalje mu PADR (Pppoe Active Discovery Request) kojim ponovo definiše uslugu koju traži. Ako je ovakva usluga prihvatljiva serveru, on odgovara sa PADS (Pppoe Active Discovery Session-confirmation) paketom.PADS paket sadrži naziv usluge oko koje su se klijent i server dogovorili, i dodeljuje ID sesije.
Od tog trenutka tunel je uspostavljen i PPP započinje svoju LCP fazu (Link Control Protocol). Kada klijent i server završe sa korišćenjem tunela, jedna strana šalje PADT (Pppoe Active Discovery Terminate) paket. Ovaj paket raskida sesiju, i tunel pada.